Spraakstoornis

Formele omschrijving

Stoornis in de stemgeving en articulatie die berust op een gestoorde motoriek van de bij de spraak betrokken spieren, door aandoeningen van die spieren zelf, van de hersenzenuwen die deze innerveren of van de centrale aansturing ervan vanuit de hersenen en het cerebellum. Gaat meestal gepaard met slikstoornissen. Op grond van de lokalisatie van de beschadiging in het motorische systeem worden verschillende vormen van dysartrie onderscheiden. Onderscheid op grond van kenmerken van de spraakstoornis blijkt in de praktijk lastig. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))

Spraakproblemen komen vaak voor bij patiënten die behandeld zijn voor hoofd-halskanker. (Bron: Samen leven met kanker)

Schema: Sociale kaart, Context: Verschijnselen van kanker
Overkoepelend: Bijwerking
Specifiek: Afasie
Verwant: Afasie, Chemo, Hersentumor

Referenties

• Pinkhof Geneeskundig woordenboek, Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012.
• Objectivering van spraakkwaliteit bij patiënten behandeld voor hoofd-halskanker, Samen leven met kanker (onderzoeksgroep), 2011.